www.wilczury.fora.pl

kamila-zara

Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach
Dobrze jest znać podstawy udzielania pierwszej pomocy ludziom, – co do tego nikt chyba nie ma wątpliwości. Tak samo jednak niezbędna jest wiedza o tym, co robić w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia naszego zwierzęcia. W tym artykule omówimy sposoby udzielania psu pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.

Krwawienie
Jeżeli Twój pies się zranił, a krwawienie nie ustaje samoistnie i trwa dłużej niż pięć minut, musisz samodzielnie zatamować krwotok. Przy użyciu czystej szmatki lub czegokolwiek, co masz pod ręką, uciśnij bezpośrednio krwawiącą ranę. Jeżeli krew przecieka przez opatrunek, użyj grubszej warstwy materiału. Gdy nie masz innej możliwości, spróbuj ucisnąć ranę choćby własną dłonią. Postaraj się znaleźć punkt położony między raną a sercem psa, ale znajdujący się jak najbliżej urazu, w którym można docisnąć naczynie krwionośne do kości – tylko w ten sposób uda się zatamować krwotok. Używaj płaskich części palców, nie kciuka lub opuszków.

Problemy z oddychaniem
Jest kilka przyczyn powodujących trudności w oddychaniu: pies ma na przykład zbyt ciasną obrożę albo jakiś przedmiot utknął mu w gardle i blokuje przepływ powietrza do płuc. Inne przyczyny to porażenie prądem, podtopienie, atak serca lub obrażenia klatki piersiowej. Gdy tylko zauważysz, że pies ma problemy z oddychaniem, spróbuj oczyścić mu drogi oddechowe. Jeżeli to konieczne, zastosuj sztuczne oddychanie, upewniwszy się przedtem, że pies nie został otruty.

Ustanie oddechu
Najpierw otwórz psu pysk, złap język i wysuń go do przodu, aby nie blokował gardła. Usuń wszystko z pyska, w tym śluz lub krew. Jeżeli pies ma obrożę, zdejmij ją. Gdy zauważysz w gardle jakiś płyn (na przykład z powodu podtopienia), podnieś psa za tylne łapy, tak, aby łeb był w dole, i trzymaj tak przez jakieś 15-30 sekund. Jeżeli pomimo zabiegów pies nadal nie oddycha, rozpocznij sztuczne oddychanie.

Postępuj dokładnie według poniższych wskazówek:
Zamknij psu pysk, potem obejmij ustami jego nos i wdmuchuj powietrze, aby wtłoczyć je do płuc zwierzęcia.
Obserwuj, czy klatka piersiowa psa się porusza.
Powtarzaj te czynności z częstotliwością około sześciu razy na minutę. Zanim pies zacznie samodzielnie oddychać, może upłynąć nawet 30-60 minut.
Szok pourazowy
Jeżeli Twój pies brał udział w wypadku lub był chory przez dłuższy czas, może doznać szoku. Oznaki szoku to: słabość, omdlenia, śpiączka, dłuższa utrata przytomności, bladość śluzówek pyska, warg lub powiek, zimna skóra i łapy, szybki i słaby puls (nawet 140 uderzeń na minutę), przyspieszony oddech (ponad 40 oddechów na minutę), pusty wzrok i rozszerzone źrenice. Aby wyprowadzić psa z szoku, przede wszystkim owiń go grubym pledem lub ręcznikiem, by w ten sposób zapobiec utracie ciepła. Nie podnoś psa, jeżeli podejrzewasz, że może mieć złamania kości lub obrażenia narządów wewnętrznych. Postaraj się, aby drogi oddechowe były drożne. Jeśli pies jest nieprzytomny, trzymaj jego głowę możliwie nisko, najlepiej poniżej reszty ciała. Utrzymuj krążenie krwi przez masaż kończyn jedynie wtedy, gdy masz pewność, że nie są one złamane lub uszkodzone.

Pamiętaj! Jeśli doszło do wypadku, natychmiast wezwij weterynarza albo sam zawieź psa do najbliższej lecznicy weterynaryjnej. Postępuj tak nawet wtedy, gdy obrażenia wydają Ci się niegroźne i wymagające tylko Twojej interwencji.

Udar cieplny
Jeżeli u psa występuje którykolwiek z poniższych objawów, może to oznaczać, że doznał udaru termicznego: ciężkie dyszenie, chwytanie powietrza, niepewny chód z powodu zawrotów głowy, pokładanie się lub omdlenia, trudności ze wstawaniem, utrata przytomności. Jeżeli podejrzewasz, że pies ma udar cieplny, natychmiast zabierz go ze słońca w cień lub do zimnego pomieszczenia, najlepiej klimatyzowanego. Daj mu trochę wody do picia i jeżeli to możliwe, zmocz go wodą na przykład pod prysznicem lub za pomocą węża ogrodowego. Nie susz psa, lecz umieść go naprzeciwko wiatraczka. Na koniec możesz jeszcze przyłożyć mu do głowy i karku woreczki z lodem. Dopiero po schłodzeniu psa zabierz go do weterynarza, aby upewnić się, czy wszystko jest już w porządku.

Konwulsje
Pies może doświadczać zarówno pojedynczych, zwykle dwu- lub trzyminutowych konwulsji, które nie powinny się powtórzyć przez następne 24 godziny, jak i drgawek trwających długo. Ten drugi rodzaj jest o wiele groźniejszy i wymaga natychmiastowej konsultacji z weterynarzem. W przypadku długotrwałych konwulsji należy przed przybyciem weterynarza delikatnie przytrzymać psa, owijając go ręcznikiem, aby nie zrobił sobie krzywdy. Nie dotykaj go i nie zbliżaj rąk do jego pyska, ponieważ możesz zostać pogryziony. Pojedyncze konwulsje również wymagają konsultacji z weterynarzem, zwykle jednak nie są tak poważnym problemem.

Pamiętaj! Nawet, jeżeli pies wydaje się zdrowy po udzieleniu mu pierwszej pomocy, warto skontrolować jego stan u weterynarza, aby upewnić się, że nic mu już nie zagraża.

Apteczka pierwszej pomocy
Dobrym pomysłem jest posiadanie specjalnej, przeznaczonej tylko dla psa, apteczki pierwszej pomocy. Jeżeli nie jesteś pewien, co powinno się w niej znaleźć, poniżej przedstawiamy kilka sugestii.

Wyposażenie apteczki:
Waciki bawełniane
Tampony z gazy
Bandaż
1 plaster w rolce (jako dodatek do bandaża)
Rolka bandaża elastycznego
Woda utleniona
Azotan srebra (środek antyseptyczny)
Maść Hydrokortyzonowa
Płyn do przemywania oczu
Nożyczki
Szczypczyki
Przyrząd do usuwania kleszczy
Dozownik doustny
Pedialyte lub inny zbilansowany płyn elektrolitowy
Słoiczki z jedzeniem dla dzieci – najlepsze będą te o smaku mięsa
Duży ręcznik
Gumowe rękawiczki
Okład z lodu wielorazowego użytku
Termometr (zarówno termometr doustny, jak i doodbytniczy)